Hoe ga je om met zware agressie in of rond je school of instelling, een ongeluk tijdens een uitstap, een verwoestende brand, het onverwacht overlijden van een leerling of personeelslid, geruchten of vaststellingen van seksueel grensoverschrijdend gedrag …? Hoe krijg je snel in kaart hoeveel kinderen, jongeren, personeelsleden er (rechtstreeks) betrokken zijn, welke zorg moet je zelf bieden en wie kan je daarbij helpen? In welke mate is de werking ontwricht en hoe snel kan je terug een quasi normale werking garanderen? Wie moet je, in welke volgorde, allemaal verwittigen en hoe ga je om met de vele vragen van leerlingen, jongeren, ouders, personeel, pers … die op je school of instelling afkomen? Hoe organiseer je de nazorg?
Een school of instelling die geconfronteerd wordt met een ernstig incident, een schokkende gebeurtenis, is hier zelden voldoende op voorbereid.
Een school of instelling die geconfronteerd wordt met een ernstig incident, een schokkende gebeurtenis, is hier zelden voldoende op voorbereid. Het noodplan en de jaarlijkse evacuatieoefeningen bieden een beperkte houvast, maar volstaan meestal niet om de organisatorische en communicatieve uitdagingen die op jezelf en je team afkomen tijdens en na een crisis met voldoende (zelf)vertrouwen te kunnen aanpakken.
Door jezelf en je team de kans te geven om op een veilige manier te oefenen, een virtuele crisissituatie te ervaren en aan te pakken, bouw je niet enkel je kennis op maar bereid je jezelf en je team zowel praktisch als mentaal beter voor op wat ‘fout’ kan gaan. Naast leren samenwerken onder druk, bouw je aan onderling vertrouwen, verbeter je de aanpak en detecteer je mogelijk bijkomende opleidingsnoden.